De trend naar eco wordt in het dagelijks leven steeds sterker en voelbaarder. Het bestrijkt steeds meer gebieden en velden. Kinderen leren al op de kleuterschool hoe ze afval correct moeten scheiden. En voor ons wordt het milieu steeds belangrijker, gezonde voedingsmiddelen niet alleen voor ons, maar ook voor onze omgeving.

Steeds meer winkels doen afstand van plastic tasjes en de zero- of less-waste levensstijl wint aan populariteit, met als doel zo min mogelijk afval te produceren om het milieu zo min mogelijk te belasten. Ook de kledingindustrie probeert deze trend te volgen, die, zo blijkt, direct na de brandstofindustrie de grootste invloed heeft op de vervuiling van onze planeet. De grootste kledingbedrijven, die wilden benadrukken dat ze belang hechten aan een pro-ecologische productie van kleding, brachten kleding op de markt gemaakt van gerecycled polyester. Gerecycled polyester wordt gepromoot als een goede oplossing voor mensen die geven om het milieu en de zogenaamde duurzame mode. Is het echt een ecologische oplossing?

Het polyester dat we in kledingwinkels zien, is eigenlijk polyethyleentereftalaat, dat op aardolie is gebaseerd, kortweg PET. Dit is het materiaal waar ook plastic flessen en folies van worden gemaakt. De productie ervan is uiterst milieubelastend, omdat giftige dampen, waaronder kooldioxide, in de atmosfeer worden vrijgegeven. Aan de andere kant worden voor de productie van kleding van gerecycled polyester (dus rPET) vezels gewonnen uit plastic, gerecyclede PET-flessen. Het voordeel van gerecycled polyester is dat het een niet-biologisch afbreekbaar materiaal gebruikt, en als het niet wordt gebruikt, zou het gewoon op een stortplaats worden gegooid en de planeet eeuwenlang vervuilen. Hergebruik voor materiaalproductie is daarom een alternatief voor het weggooien van PET in het afval. Het tweede voordeel is dat er voor de productie van het materiaal geen nieuwe aardoliereserves worden gebruikt. Het recyclen van polyester verbruikt ook minder energie dan de oorspronkelijke productie. Hebben deze voordelen een echte impact op het verbeteren van de staat van het milieu? Helaas zijn de nadelen van gerecycled polyester veel groter dan de voordelen:

• ­ gerecycled polyester is niet meer recyclebaar,
• voor het verven van het gerecyclede polyester in zijn eindkleur moet het eerst extra worden gebleekt met giftige bleekmiddelen, omdat de uitgangskleur niet uniform is,
• elke polyester geeft bij het wassen microplastic af, dat in rivieren, zeeën en oceanen terechtkomt, waar het door vissen wordt gegeten die later op onze borden belanden.

Dit is niet het einde van de minpunten. Ook polyester, zelfs het gerecyclede, heeft ongunstige eigenschappen als het gaat om draagcomfort:

• het wordt statisch geladen
• het voelt niet erg prettig aan,
• neemt geen vocht op,
• het is luchtdicht - het laat ons sneller zweten en zweet heeft een onaangename geur.

Het is alsof we plastic dragen dat afkomstig is van de verwerking van aardolie. Dat klinkt niet aantrekkelijk.

Het lijkt erop dat gerecycled polyester niet de beste oplossing is, laat staan een die een positieve invloed heeft op het proces van vervuiling van de planeet. Er wordt gezegd dat er elke seconde wereldwijd een container met kleding wordt weggegooid. De beste oplossing zou daarom zijn om overconsumptie en overproductie van kleding te verminderen. Enkele decennia geleden bracht de mode-industrie twee collecties per jaar uit: herfst-winter en lente-zomer. Tegenwoordig worden voortdurend nieuwe collecties geproduceerd.

Ook al verbruikt de productie van rPET ongeveer 60% minder energie dan normaal polyester, het vereist nog steeds aanzienlijk meer energie en chemicaliën dan de productie van organische materialen. Uit bezorgdheid om onze gezondheid en het milieu zou het daarom de beste oplossing zijn om duurzame merken aan te moedigen kleding te maken van materialen zoals biologisch katoen, wol, linnen of hennep te produceren.